Menu: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Czytaj prasę katolicką! - to brzmi jak reklama wiosennej pietruszki!
W rzeczywistości, statystycznie, nie sięgamy po prasę, która przecież jest świadectwem naszej wiary i naszej tożsamości z Kościołem. Za to regularnie bierzemy (wkładaną do rąk na skrzyżowaniach ulic) prasę brukową... Ewenement: chrześcijanin, katolik bierze do rąk gazety, których treści poniżają ludzką godność, wypaczają światopogląd, liberalizują ideały i tradycje narodowe - szpecąc nasze wnętrza!
Stąd nawiązanie do reklamy wiosennej, zielonej pietruszki: pachnącej, pełnej witamin - czytaj więc prasę katolicką - a będziesz pełen Bożych "witamin" i zawsze zdrowy!
|
Czytaj prasę katolicką!
W 47 numerze Gościa Niedzielnego z 28 listopada polecam:
"Słowo daję"
rozmowa z ks. Krzysztofem Wonsem str. 18
"Więcej niż polityka"
tekst: Marek Jurek, str. 66
|
Dobra książka:
Alessandro Pronzato: "Starość czasem nadziei" |
Miejscami gorzka i krytyczna książka jest przesłaniem nadziei. Alessandro Pronzato przedstawia nam w zupełnie innym świetle okres naszego życia, który nauczyliśmy się postrzegać jedynie przez pryzmat zbliżającej się śmierci. "To nie starość jest zła, ale to, że trwa tak krótko!" – mówi jeden z bohaterów książki.
Autor, dzięki swej pracy w jednym z domów opieki społecznej, potrafi dostrzec i wskazać ludziom starszym pozytywne strony trzeciego wieku. Młodszym natomiast zwraca uwagę na to, jak wiele mogą się nauczyć od swoich rodziców i dziadków. (recenzja witryny Tolle)
Książka może posłużyć jako znakomity materiał do przygotowania Spotkania Kręgowego poruszającego temat "jesieni naszego życia".
To prawda, że autor odnosi się jedynie do problemów "ludzi zachodu" - o nieco innym profilu życiowych trosk - ale wszystko, o czym pisze, jest także częścią życia polskiego pokolenia ludzi starszych. Obowiązki, oczekiwania i nadzieje ludzi starszych są wszędzie podobne...
Autor przyciąga czytelnika ciepłem narracji, prostotą języka, przenikliwą obserwacją starszego człowieka i jego problemów. Jest emocjonalnie i fizycznie związany ze światem ludzi starszych, któremu służy jako człowiek i kapłan.
Maluje na kartkach tej książki obraz swojego powołania a zarazem wnętrza swoich podopiecznych. Jest malarzem doskonałym! Używa techniki subtelnych pociągnięć pędzla po wielu zakamarkach ludzkiej duszy i pragnień człowieka. Maluje prosty i (coraz częściej) mało realny świat oczekiwań ludzi, którzy oddali najbliższym całe swoje życie, potrzebując w zamian już tak niewiele - nadzieję spełnienia jesieni życia w sposób godny, szlachetny, pośród najbliższych...
Czy zatem przesłaniem tej książki, nadzieją, poruszy autor serca tych, od których zależy tak wiele...?
Zapraszam do lektury! " (rec. Zbyszek P.)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|